İklim ve parlaklığı birbirine bağlayan güzel bir fenomen: bulutlar. Bulutlar, iklim bulmacasının çok karmaşık bir parçası. Bilim insanları, bulutların kilin değişikliğine nasıl tepki vereceğini ve bu tepkilerin gelecekteki iklimi nasıl şekillendireceğini modellemek için mücadele ediyor . Ancak yeni çalışmanın arkasındaki bilim insanları, yansıtıcılık bulgusunun Pasifik Okyanusu üzerindeki bulutların dinamiklerine bağlı olduğunu düşünüyor.
Dünyadaki farklı özellikler, farklı miktarlarda ışığı yansıtır: Okyanuslar çok az, yaklaşık iki katı kadar karaya ulaşır. Bu arada, bulutlar kendilerine çarpan güneş ışığının yaklaşık yarısını yansıtır ve kar ve buz aldıkları ışığın çoğunu yansıtır.
Güney Kaliforniya’daki Big Bear Güneş Gözlemevi’ndeki bilim insanları, 1998’den beri dünya ışığının nasıl dalgalandığını inceliyor ve on yıla kadar değişen zaman ölçeklerinde değişiklik arıyorlar. (Araştırmacılar, bu ölçümlerin yalnızca göreceli olduğunu ve belki de küp uydulardan veya bir ay gözlemevinden bile daha sağlam gözlemler gerektirdiğini belirtiyorlar.
Yeni araştırmada bilim insanları, 1997’den beri NASA ve Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi (NOAA) uydularından gelen verileri, NASA’nın Bulutları ve Dünya’nın Radyant Enerji Sistemi (CERES) projesinden gelen gözlemlerle birleştirdi .
Araştırmacılar, Dünya’nın parlaklığının değişip değişmediğini ve nasıl değişip değişmediğini anlamak için iki veri kümesini bir araya getirdi.
IŞIK MİKTARI 20 YILDA YÜZDE 0.5 DÜŞTÜ
Tam yirmi yıl boyunca, Dünya’nın yansıttığı ışık miktarı yaklaşık yüzde 0,5 düştü. Başka bir deyişle metrekare başına yaklaşık yarım watt daha az ışık.
Değişimin çoğu, araştırmacıların 2017 boyunca analiz ettiği dünya ışığı veri setinin son üç yılında meydana geliyor; CERES verileri 2019’a kadar devam ediyor ve sonunda daha da keskin bir düşüş gösteriyor.
Ve bu süre boyunca, araştırmacılar, çalışma boyunca iki maksimum aktivite ve bir sessiz dönemden geçen güneşin parlaklığının, yansımadaki düşüşle anlamlı bir şekilde bağlantılı olmadığını belirledi.
Bilim insanları bu nedenle, Dünya’nın yansıttığı ışık miktarındaki bir değişikliğin, Dünya’nın kendisindeki bir değişiklikten kaynaklanması gerektiğini düşündü.
Özellikle, CERES verileri, bilim insanlarının okyanus yüzeyinde keskin sıcaklık artışları kaydettiği Amerika’nın batı kıyısı açıklarında, doğu Pasifik Okyanusu üzerinde parlak alçak irtifa bulutlarının kaybolduğunu kaydetti.
Ve uzaya yansıtılmayan ışık Dünya sisteminde hapsolduğundan, parlaklıktaki değişimin iklimin geleceği üzerinde de etkileri var ve potansiyel olarak insan kaynaklı iklim değişikliğinin hızını artırıyor.
Araştırma, Geophysical Research Letters dergisinde 29 Ağustos’ta yayınlanan bir makalede anlatıldı.